အောင်မြတ်သာ နှင့် အောက်လမ်းဆရာဘမှန် ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
အဲ့ကြောင်ဒီရွာမှာသူပဲပြုစား သူပဲဆေးကုပေးပီတော့သြဇာကြီးထွာအောင်လုပ်နေတာ သူပညာတွေကိုလဲဒီညအကုန်ထုပ်လိမ့်မယ် သူပညာဘယ်လောက်ရှိလဲဆိုတာဒီညတွေရမှာပေါ့"အောင်မြတ်သာလဲ ဒီဇရပ်ကိုအင်းချထားတဲ့အတွက်ဒီပေါ်ကနေမဆင်ပါနဲ့လိုပြောပီ တရားဆက်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ညကတဖြေးဖြေးနက်လာခဲ့တယ် ပိုးကောင်တွေရဲ့အော်သံတွေကလဲတဖြေးဖြေးကျယ်လောင်လာတယ် အောင်မြတ်သာလဲကောင်းကင်ပေါ်မော့ကြည့်ပီတော့အချိန်ကတော့ရောက်လာပီလို့ပြောပီဇရပ်ပေါ်ကနေတစ်လှမ်းချင်ဆင်းသွားတယ်။ဇရပ်ဘေးက စားကျက်မြေပေါ်ရောက်တော့ တမလင်ခွေထိုင်လိုက်ပီး မြေပေါ်မှာအင်းကွပ်တစ်ကွပ်ဆွဲလိုက်တယ် အင်းကွပ်ဆွဲလိုက်တာနဲ့အောင်မြတ်သာရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကနေအလင်ရောင်တွေဖြာထွက်လာတယ် ပီးမြေပေါ့ဆွဲထားတဲ့အင်းကွပ်ကိုလက်နဲ့ပုတ်ပီ "ဘမှန်ဆိုတဲ့ဆေးဆရာ အောက်လမ်းမှန်ရင်ငါ့ရှေ့ရောက်စေ" လို့သုံးကြိမ်းပြောပီတော့လက်ဝါနဲ့ပုတ်လိုပ်တယ်ဆိုရင်ပဲ "အခေါင်းပြင်ထားကြနော် ဒီဆရာလေးကချောချောလေး သတ်ရမှာတောင်နှာမျောလိုက်တာ တို့ဆရာကြီးလက်ချက်နဲ့သေရတော့မယ့်သူဆိုတော့လဲ လာကြည့်ဖြစ်အောင်လာကြည့်တာ" စကားသံတွေက သစ်ပင်ပေါ်ကနေထွက်လာတယ်။အဲ့အချိန်ဒေါက်ဒေါက်ဆိုတဲ့တောင်ဝှေးထောက်သံက တဖြေးဖြေးနီးကပ်လာတာကိုကြာလိုက်ရတယ် မရှေ့မနှောင်းမှာပဲ ဆံပင်တွေဖွေးဖြူနေတဲ့အဘိုးအိုတစ်ယောက်ရွာထဲကနေထွက်လာနေတယ်တွေလိုက်ရတယ်။ အဘိုးအိုက"ကျုပ်ကိုခေါ်တာဘာလုပ်ဖို့လဲ" "အဖိုးရဲ့ပညာကိုအလှူခံဖို့ပါ"အောင်မြတ်သာကအဲ့လိုပြောလိုက်တော့ အဖိုးအိုကရယ်လိုက်ပီတော့"အေးငါသေရင်တော့ငါပညာတွေစွန့်လွှတ်ပေးမယ်" သက်ခိုင်အံသြသွားတယ် အဖိုအိုတစ်ယောက်အသံကလူငါ်တစ်ယောက်မာန်ထန်နေတယ်။အောင်မြတ်သာကလဲ"ဒီမှာဦးဘမှန်ကျုပ်စကားအများကြီးမပြောချင်ဘူး ခင်များရုပ်အမှန်အတိုင်လာလိုကျုပ်ညှာမှာမဟုတ်ဘူးနော် ခင်များပညာတွေသုံရင်ပြောင်တဲ့ရုပ်ကိုပြောင်းလိုက်ပါ" "ဒီဆရာလေးက ကျုပ်အကြောင်းတော်တော်သိနေတာပဲ ကျုပ်မညှာတော့ဘူးနော် ကျုပ်ရှုံးရင်ကျုပ်ပညာတွေကောအသက်ပါသွန့်လွတ်ပီငရဲကိုပျော်ပျော်ကြီးသွားနေမယ် ဆရာလေးရှုံးရင်တော့ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာအာမ မခံဘူးနော်" "ကောင်းပီလေကျုပ်တိုပညာစမ်းရအောင် ဦးဘမှန်ကျုပ်တားထားတဲ့စည်းကိုကျော်နိုင်ရင် ကျုပ်ရှုံးတယ် မကျော်နိုင်ရင်တော့ ဦဘမှန်ရှုံးမယ် ဘယ်လိုလဲသဘောတူလား" "အဲ့လိုမစမ်းချင်ဘူး ဘာအကာအကွယ်အတားအဆီးမှမရှိပဲကျုပ်ပညာတွေနဲ့ဆရာလေးပညာပြိုင်မယ် ကျုပ်ဘယ်လိုတိုက်တိုက်ဆရာလေးခုခံရမယ် ဆရာလေးပြန်မတိုက်ရဘူး ကျုပ်သုံးကြိမ်းတိုက်ပီရင် ဆရာလေးသုံးကြိမ်းပြန်တိုက် ဘောတူလား" " "ဟုတ်ပီလေဦဘမှန်ဘက်စတိုက်ပါ" ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပဲဦးဘမှန်ရဲမျက်နှာပြောင်လဲသွားတယ် ဖွေးဖြူနေတဲ့ဆံတွေပျောက်ပီ ဆံပင်အမဲတွေရှည်ကျလာတယ် တောင်ဝှေးကိုင်စရာမလိုလောက်အောင်လူငယ်တစ်ယောက်လိုသန်မာလာတယ်ပီးတော့ စားကျက်မြေကမြတ်ပင်တွေကိုနှုတ်ပီ မန်းမှုတ်ပီပစ်ချလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မြွေဟောက်တွေအများကြီးဖြစ်လာတယ် မြွေဟောက်တွေကပါးပြင်ထောင်ပီအောင်မြတ်သာကိုပေါက်သတ်ဖို့လာနေတာမြင်တော့သက်ခိုင်ကြက်သီးထမိတယ်။မြွေတွေကလက်တစ်ကမ်းအကွာလဲရောက်ရော အားလုံးအပိုင်ပိုင်ပြတ်ကုန်တယ် သက်ခိုင်ကြည့်လိုက်တော့ အောင်မြတ်သာဘေးမှာဓားကိုယ်စီကိုင်ထားတဲ့အင်းစောင့်ညီနောင်နှစ်ပါး အင်းစောင့်ညီနောင်ရဲ့ဓားချက်တွေကြောင့်မြွေတွေကိုအပိုင်းပိုင်ပြတ်စေခဲ့တယ်။ ဦးဘမှန်ပြုံးလိုက်ပီ"ဆရာလေးက ကိုယ်ရံတော်တွေနဲလာတာကို စမ်းခင်နဲ့စမ်းရင် ဒီအင်းစောင့်တွေကိုမောင်ထုပ်လိုက်စမ်း"ဦးဘမှန်အမိန့်ပေးလိုက်တာနဲ့ဇရပ်ဘေးသင်္ချိုင်ထဲကအော်အစ်သံတွေထွက်လာပီ မကြာခင်မှာပဲ ကဝေမြောက်စုန်းညီမနှစ်ယောက်က ဦဘမှန်ရှေ့မှာပေါ်လာခဲ့တယ်။ကဝေမြောက်စုန်းလဲပေါ်လာရော အင်းစောင့်ညီနောင်၂ပါးက ဖြတ်ဆိုပျောက်သွားတယ် သူတိုနှစ်ယောက် ကဝေမြောက်စုန်းကိုမယှဥ်နိုင်မှန်းသိလို့ ဦးဘမှန်ကခေါ်လိုက်မှန်းအောင်မြတ်သာသိလိုက်တယ်။အောင်မြတ်သာတချက်ပြုံးလိုက်တယ် ကဝေမြောက်စုန်း၂ယောက်လဲ အောင်မြတ်သာကိုသတ်ဖို့ပြေးအလာ အနားလဲရောက်ရော ဖြောင်း ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ ကဝေမြောက်စုန်းက ဦးဘမှန်ရှေ့မှာမှောက်နေပီ သက်လိုင်ကြည့်တော့ အောက်မြတ်သာရှေ့မှာ တင်းပုတ်ကိုင်ထားတဲ့ ယက္ခညီနောင် "ဒါအင်းစောင်ယက္ခတွေ ဆရာရဲ့တပည်အရင်းတွေပဲ"သူတို့ရောက်လညတော့သက်ခိုင်ဝမ်းသာသွားတယ် ယက္ခညီနောက်ကလဲအောင်မြတ်သာရှေ့မှာရပ်ပီ ဦးဘမှန်ကိုစားမတတ် ဝါးမတတ် နဲ့စိုက်ကြည့်နေတယ်။ဒီတစ်ခါတော့ဦးဘမှန်မျက်နှာမကောင်းတော့ဘူး ဒီလိုနဲ့စတုမာရစ်အောက်ဘုံက ဇော်ကနီ ဇော်ကနက်တွေရောက်လာခဲ့တယ် အောင်မြတ်သာစီဝင်လာတဲ့လက်နက်တွေကတော့ယက္ခညီနောင်ရဲ့တင်ပုတ်စာမိကုန်တယ် ဦးဘမှန်လဲ သူ့အပေါင်းအပါတွေကိူထပ်ပီဆင့်ခေါ်လိုက်တယ် မကြာပါဘူး ထမီခြုံထားတဲ့လဒငါးကောင်ထပ်ရောက်လာခဲ့တယ် မြေပေါ်လဲရောက့ရောလဒကနေ လူတွေအဖြစ်ပြောင်းကြတယ်။အဲ့နောက်မှာတော့ပညာရှင်တွေစုပီးတော့ အောင်မြတ်သာကိုတိုက်ခိုက်ကြတယ် အောင်မြတ်သာကတော့ထိုင်ရာကနေမထ အဲ့အချိန်မှာပဲ အင်းစောင့်နတ်တွေအပြင်အောင်းမြတ်သာတပည်အဖြစ်ခံယူထားတဲ့ နတ်စစ်သည်တွေရောက်ရှိလာတယ် ရွာတော်ရှင်အဖြစ်လဲ ဆံဖြူကဝေမရောက်ရှိလာတယ် ဦးဘမှန်ဘက်လဲအပြင်းအထန်ပညာကူန်တိုက်ကြတယ် အစိမ်းတိုက်၊နတ်တိုက်၊နွားတိုက်၊ကျွဲတိုက် အတိုက်မှန်သမျှကိုနန်စစ်သဘ်ကရှေ့ကနေရိုက်ချတယ် ဆံဖြူကဝေမကလဲ ကဝေအချင်ချင်းတိုက်ပီးတော့ အတိုက်တွေကိုခုခံတယ်။တစ်ဖက်လူဒဏ်ရာရအောင်မလုပ် ခုခံရုံလုပ်တာကြောင်ဦးဘမှန်ဘက်ကအတင့်ရဲလာတယ် အဲ့နောက်မှာတော့ကောင်ကင်မှာကဝေဆက်တွေပြည့်နေတယ် အင်းစောင့်အဖြစ်လဲ ခြေဖားသုံးထောင်ထပ်ရောက်လာတယ် ခြေဖဝါးသုံးထောင်ခေါ် နတ်ရဲကျော်ကလဲ အောင်မြတ်သာရှေ့ကနေ ဆက်တွေမထိအေုင်ကာကွယ်ပေးထားတယ် အဲ့လိုတိုက်နေရင်နဲ့မှာဦးဘမှန်ဘက်ကစည်းဖောက်လာတယ် ဂတိစကားအတိုင်းအောင်မြတ်သာကိုတိုက်ခွင့်မပေးပဲသူတိုကပဲဖိတိုက်နေတယ် ပညာရှင်များတော့အောင်မြတ်သာဘက်ကသူတွေအာယကူန်လာတယ် အောင်မြတ်သာလဲမှိတ်ထားမျက်စိကိုဖွင့်လိုက်ပီတော့ မတ်တပ်ထပ်ရပ်ခါရှေ့ကိုထွက်လာလိုက်တယ်။အောင်မြတ်သာရှေ့ကိုထွက်တော့အင်းစောင့်ယက္ခညီနောင်လဲ ရှေ့ကကာမလိုလုပ်နေတဲ့အချိန် အောင်မြတ်သာကလက်ကာပြတယ် ပီးတော့ ငါကိုယ်တိုင်ရှင်းမှရတော့မယ်ဆိုပီ ဦးဘမှန်တို့စီလမ်းလျောက်သွားတယ်။ဦးဘမှန်တိုဘက်လဲရှိသမျှဆက်တွေအကုန်အောင်မြတ်သာစီပို့လွှတ်ပီးတိုက်ခိုက်ကြတယ် သာမာန်လူတစ်ယောက်ထိရင်ချက်ချင်သေးစေနိုင်လောက်တဲ့ဆက်တွေအောင်မြတ်သာစီပြေးဝင်လာတယ် ဝင်လာသမျှဆက်တွေကိုညာလက်နဲ့ပုတ်ထုပ်ရင်နဲ့ ဦးဘမှန်တို့ကိုအင်းကွက်နဲ့စချုပ်လိုက်တယ် အတိုက်တစ်ခုထဲကိုအာရုံစိုက်နေတဲ့ဥိးဘမှန်တိုအဖွဲလဲအောင်မြတ်သာရဲအင်ကွက်ကိုသတိမထားမိလိုက်ကြဘူး။အောင်မြတ်သာက နဂါးပတ်ကျော့အင်းကိုရေဆွဲပီးချိန်မှာတော့ ဦးဘမှန်နဲ့အဖွဲတွေလုပ်မရတော့ပါဘူး ဒီလိုနဲ့ဆက်တွေပြည့်နေတဲ့စားကျက်မြေမှာ အောင်မြတ်သယ နဂါးပတ်ကျော့အင်းကအနိုင်ယူလိုက်နိုင်ပါပီ နဂါးပတ်ကျော့အင်းမှာမိနေတဲ့ဦးဘမှန်တွေဘေးမှာလဲ ကြိမ်းစင်္ကြာကိုင်ထားတဲ့အင်းတေီပေါ်လာပီးတော့ပညာတွေ မစွန့်လွှန်မချင်ရိုက်နေပါတော့တယ်။အောင်မြတ်သယလဲပညာတွေကိုသိမ်းဖိုအင်းစောင့်နတ်တွေကိုတာဝန်လွဲပေးပီးတော့ ညတွင်ချင်ပဲရွာကနေပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။မနက်ရောက်တော့ထန်းလုံးပင်ရွာရဲ့အနီးတဝိုက်ကလူခုနှစ်ယောက်ပျောက်ချင်းမလှပျောက်ဆုံးသွားခဲ့တယ် အဲ့အချိန်ကစပီတော့ဦးဘမှန်ကိုလဲထန်းလုံးပင်ရွာမှာထပ်မတွေရတော့ပါဘူး။
ပြီးပါပြီ
ပြီးပါပြီ
Comments
Post a Comment