အောင်မြတ်သာ နဲ့ တိုက်နွားနီ ပထမပိုင်း
အောင်မြတ်သာ နဲ့ တိုက်နွားနီ
တဒုံးဒုံးဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူအိမ်တစ်လုံးသိမ့်ခနဲ့တုန်သွားတာကြောင့် ကျော်မောင်အိပ်ယာကနေဆပ်ခနဲထထိုင်လိုက်ပါတယ်။"ဘယ်အမူးသမားတွေအိမ်ကိုဝင်စောင့်တာလဲမသိဘူး စန်းခင် ထစမ်း နင်ကလဲအိမ်ဒီလောက်လှုပ်သွားတာတောင်မသိဘူးလား ကာလနဂါးသေလို့ဝင်စားသလာပဲ" ကျော်မောင်အိပ်ယာဘေးကဓာတ်မီးကိုယူပီဆင်းလာခဲ့လိုက်ပါတယ် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်လိုက်တော့လဲဘာမှမတွေ့ရဘူး ဒါနဲ့အိမ်တိုင်ကိုဝင်တိုက်ပီမှောက်နေမလာဆိုပီ ပတ်ပတ်လည်လိုက်ကြည့်တော့လဲဘယ်သူမှမရှိပါဘူး။အဲ့အချိန်မှာပဲ နွားခြူသံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်ရပါတယ် ခြူသံကတဖြေးဖြေးနီးလာသလိုအမှောင်ထုထဲကနေပြေးဝင်လာတဲ့အရာတစ်ခုကြောင့် "စန်းခင်ပြေးပြေး ပြေးတော့"ကျော်မောင်အော်ချိန်တောင်မရလိုက်ပါဘူး နီးကပ်လာတဲ့အရာတစ်ခုက လင်မယားနှစ်လုံးကိုဝင်တိုက်သွားပါတော့တယ်။နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့"ကျော်မောင်နဲ့စန်းခင် ဆုံးပီတဲ့ ဗိုက်ကြီးပွင့်ပီတော့အူတွေကလဲ အပြင်ကိုကျနေတာတဲ့" "အေးဟယ် ဘယ်သူတွေကများသတ်သွားတယ်လဲမသိပါဘူး ရန်ညှိးရှိတယ်လို့လဲမကြာဖူးပါဘူးတော်" တရွာလုံးဟိုးလေးတကျော်ကျော်ဖြစ်ပီးတော့ ရွာနီးချုပ်စပ်ကလူတွေတောင်လာကြည့်ကြပါတယ် အဲ့လိုဖြစ်ပီ၃လလောက်အကြာမှာတော့အဲ့အိမ်ကို အိမ်ရှင်အသစ်တွေပြောင်းလာပါတယ်။ "ဟဲ့လှမေ နင်ကြားပြီပြီလား ရွာထဲကိုလူသစ်တွေပြောင်လာတယ်တဲ့" "အေးလေပြောင်လာတာများထူဆန်းတာမှတ်လို့" "မဟုတ်ဘူးလေ အခုပြောင်းလာတဲ့သူတွေကအရင်ကျော်မောင်တိုအိမ်ကိုပြောင်းလာတာတဲ့" "အဲ့အိမ်မှာဘာ်သူမှမနေရဲတာကိုသူတို့ကဘာလို့ဝယ်လိုက်တာတုံး" "ငါလဲဘယ်သိမလဲဟဲ့ ငါကသတင်းကြားလိုနင်ကိုလာပြောပြတာ ဒါပဲအေ ငါလယ်ထဲဆင်းလိုက်အုံးမယ်" "အေးအေးဖြေးဖြေးသွားနော် တော်ကြာ ကိုကျော်မောင်ကြီးကနင့်နောက်လိုက်လာနေအုံးမယ်"။
ကျော်မောင်တို့လင်မယားဆုံးတော့သူအိမ်ကိုပိတ်ပစ်ခဲ့ကြပါတယ် ညဘက်ရောက်တိုင်းလဲကျော်မောင်တိူ့လင်မယားက အိမ်ပေါ်မှာငုတ်တုပ်ထိုင်နေကြတာကို တွေ့တဲ့သူကတွေ့ကြပါတယ်။ကျော်မောင်တိုဘာကြောင့်သေတယ်ဆိုတာကိုတော့အခုထိမသိရပါဘူး အသစ်ရောက်လာတဲ့မိသားစုတွေကတော့တခြာရွာကနေပြောင်လာပီတော့ ကျော်မောင်တိူ့အိမ်ကိုရွာသူကြီးစီကနေဝယ်လိုက်ကြပါတယ် နောက်တစ်ခုကတော့ သူတို့မိသားစုကနာနာဘာဝတွေကိုအယုံအကြည်မရှိကြတာပါပဲ အိမ်ဝယ်ဖို့လာထည်းက မဝယ်ဖို့သတိပေးကြပေမယ် အယုံအကြည်မရှိဘူး သရဲဆိုတာတကယ်မရှိဘူး ဆိုပြီ ဇွတ်ကိုဝယ်သွားကြပါတယ်။အခုဆို အိမ်တောင်ပြောင်လာနေကြပါပီ ရွာသားတွေကတော့ ဘယ်တော့ထွက်ပြေးမလဲဆိုပီး စိတ်ဝင်စားနေကြပါတယ်။ဒိလိုနဲ့၃ရက်မြောက်နေ့မှာတော့ "အမလေး နွားဂျိုကြီးကအရှည်ကြီပဲ" ညသန်းခေါင်ယံထအော်လိုက်တဲ့အသံကြောင့်လူတွေရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်ကုန်ကြပါတယ် "ဒါအသစ်ပြောင်းလာတဲ့အိမ်ကလူတွေအော်တာ လာလာ သွားကြည့်ကြရအောင် ဘာဖြစ်လဲမသိဘူး" အိမ်ရှေ့ကိုရောက်တော့ "နွားနီကြီးကျုပ်ကိုလိုက်ဝှေ့နေတယ် ကယ်ကြပါအုံးဗျ ဟိုအမှောင်ကနေကျုပ့ကိုကြည့်နေတာ မျက်လုံးတွေကနီရဲနေတာပဲ ကျုပ်ကိုလိုက်ဝှေ့နေတယ်" "ဘယ်မှာလဲဟ ဘာမှမရှိပါဘူးစိတ်ထင်နေလို့ဖြစ်မှာပါ" "ဟိုမှာ ဟိုမှာ ဟိုအိမ်အနောက် ထနောင်းပင်အောက်မှာ ကျုပ်က်ုကြညံနေတာ နှာမှုတ်ပီကျုပ်ကိုဝှေ့မလို့လုပ်နေတာ သူဘေးမှာလဲ ဗိုက်ပွငံနေတဲ့လူနှစ်ယောက်ရှိသေးတယ်" "စိတ်အေးအေးထားစမ်းပါ မင်းမိန်းမနဲ့ကလေးကောသူတို့ဘယ်မှာလဲ" "ဦးလေးစိန် သူမိန်းမနဲ့ကလေးကိုကျန်မအိမ်ခေါ်ထားတယ်"ဆိုပီးတော့အဖွားယဥ် ကပြောပါတယ်။"အေးဒါဆိုလဲခေါ်ထားလိုက် မင်းတိုဘာတွေဖြစ်လဲ ငါကိုပြောပြစမ်း" "ဒီလိုပါ ညဘက်ဆိုရင်တော့နွားခြူသံတွေကိုကြာရတယ် ပီရင့တော့ဘမိန်းမနဲ့ယောကျာ်စကားပြောသံတွေကိုကြားရတယ် နွားနှာမှုတ်သံတွေကိုလဲကြားရတယ် ပထမနေ့က အိပ်နေရင် ငါတိုအိမ်မှာနေရင် ငါတိုအဆိုးမဆိုနဲ့ ဆိုပီလာပြောတယ် အစကစိတ်ဆွဲတယ်ထင်နေတာ နောက်တော့အိမ်ပေါ်တတ်လာတဲ့ခြေသံတွေကိုကြာပီတအိမ်လုံးနေရာအနှုံကိုလျောက်သွားနေတာ ဒီညမှာလဲအိပ်နေရင်နဲ့ အိမ်အောက်က နာမည်ခေါ်သံကြားလို့ဆင်းကြည့်ဘယ်သူမှမရှိဘူး အဲ့အချိမ်မှာပဲ အိမ်အနောက်ဖက်ကနေနွားအနီကြီးတစ်ကောင်ပြေးလာတာ ကျန်တော်လှည့်အပြေးမှာခြေချော်ကျလို့ နွားဝှေ့တာကိုမထိလိုက်တာ နွားကလူတစ်ရပ်လောက်ကိုရှိတယ် မျက်လုံးတွေဆိုနီရဲနေတာပဲ ဂျိုကြီးတွေဆိူကားပီတော့ချွန်မြနေတာပဲ ထိလိုကတော့ဗိုက်အပွင့်ပဲ" "အေးလေမင်တို့က ရွာကလူတွေပြောယုံမှမယုံတာ ဒီအိမ်မှာ အနှောက်တစ်ခုခုရှိနေပုံရတယ် ဒီညတော့ရွာထဲကတစ်အိမ်အိမ်မှာလိုက်အိပ်လိုက်ပေါ့ မနက်ကြမှ စီစဥ်ကြတာပေါ့"။ နောက်တစ်နေ့မှာတော့အထုပ်အပိုတွေပြင်ပီ မနေရဲ့လို့ဆိုပီ ပြောင်းပြေးသွားပါတော့တယ် လူမနေတဲ့နောက်မှာတော့ တစ်နေ့တခြားပိုပိုဆိုးလာပါတယ် ညဘာက်တွေဆိုရင်တော့ ဗိုက်ထဲကနေအူတန်းလန်းကျပီလမ်းလျောက်နေတဲ့ကိုကျော်မောင်တို့လင်မယာကိုတွေ့ရပီတော့ အိမ်ပတ်ပတ်လည်မှာလျောက်သွားနေတဲ့နွားနီကြီးကိုလဲတွေ့ရတတ်ပါတယ်။ပရိတ်ရွတ်အမျှဝေပေးလဲပျောက်မသွားပါဘူး ပရောဂဆရာတွေပြပေမယ့် လာကြည့်တဲ့ဆရာတိုင်ပြန်ပြေးကြရတယ် နွာလိုက်လို့ပြေးရတာနဲ့ကျော်မောင်တို့လင်မယာကြောင့်ပြေးရတာနဲ့ နောက်ဆုံးအားလုံးလက်လျော့ပီတော့အိမ်ဝန်းပတ်ပတ်လည်ကိုခြံခပ်ပီတော့မဝင်ရဆိုတဲ့ ဆိုင်ဘုတ်ချိတ်ထားလိုက်ရပါတော့တယ်။ကလေးကအစလူကြီးအဆုံးညဘက်တွေဆိူအိမ်နာမကပ်ရဲကြတော့ပါဘူး
တဒုံးဒုံးဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူအိမ်တစ်လုံးသိမ့်ခနဲ့တုန်သွားတာကြောင့် ကျော်မောင်အိပ်ယာကနေဆပ်ခနဲထထိုင်လိုက်ပါတယ်။"ဘယ်အမူးသမားတွေအိမ်ကိုဝင်စောင့်တာလဲမသိဘူး စန်းခင် ထစမ်း နင်ကလဲအိမ်ဒီလောက်လှုပ်သွားတာတောင်မသိဘူးလား ကာလနဂါးသေလို့ဝင်စားသလာပဲ" ကျော်မောင်အိပ်ယာဘေးကဓာတ်မီးကိုယူပီဆင်းလာခဲ့လိုက်ပါတယ် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်လိုက်တော့လဲဘာမှမတွေ့ရဘူး ဒါနဲ့အိမ်တိုင်ကိုဝင်တိုက်ပီမှောက်နေမလာဆိုပီ ပတ်ပတ်လည်လိုက်ကြည့်တော့လဲဘယ်သူမှမရှိပါဘူး။အဲ့အချိန်မှာပဲ နွားခြူသံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်ရပါတယ် ခြူသံကတဖြေးဖြေးနီးလာသလိုအမှောင်ထုထဲကနေပြေးဝင်လာတဲ့အရာတစ်ခုကြောင့် "စန်းခင်ပြေးပြေး ပြေးတော့"ကျော်မောင်အော်ချိန်တောင်မရလိုက်ပါဘူး နီးကပ်လာတဲ့အရာတစ်ခုက လင်မယားနှစ်လုံးကိုဝင်တိုက်သွားပါတော့တယ်။နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့"ကျော်မောင်နဲ့စန်းခင် ဆုံးပီတဲ့ ဗိုက်ကြီးပွင့်ပီတော့အူတွေကလဲ အပြင်ကိုကျနေတာတဲ့" "အေးဟယ် ဘယ်သူတွေကများသတ်သွားတယ်လဲမသိပါဘူး ရန်ညှိးရှိတယ်လို့လဲမကြာဖူးပါဘူးတော်" တရွာလုံးဟိုးလေးတကျော်ကျော်ဖြစ်ပီးတော့ ရွာနီးချုပ်စပ်ကလူတွေတောင်လာကြည့်ကြပါတယ် အဲ့လိုဖြစ်ပီ၃လလောက်အကြာမှာတော့အဲ့အိမ်ကို အိမ်ရှင်အသစ်တွေပြောင်းလာပါတယ်။ "ဟဲ့လှမေ နင်ကြားပြီပြီလား ရွာထဲကိုလူသစ်တွေပြောင်လာတယ်တဲ့" "အေးလေပြောင်လာတာများထူဆန်းတာမှတ်လို့" "မဟုတ်ဘူးလေ အခုပြောင်းလာတဲ့သူတွေကအရင်ကျော်မောင်တိုအိမ်ကိုပြောင်းလာတာတဲ့" "အဲ့အိမ်မှာဘာ်သူမှမနေရဲတာကိုသူတို့ကဘာလို့ဝယ်လိုက်တာတုံး" "ငါလဲဘယ်သိမလဲဟဲ့ ငါကသတင်းကြားလိုနင်ကိုလာပြောပြတာ ဒါပဲအေ ငါလယ်ထဲဆင်းလိုက်အုံးမယ်" "အေးအေးဖြေးဖြေးသွားနော် တော်ကြာ ကိုကျော်မောင်ကြီးကနင့်နောက်လိုက်လာနေအုံးမယ်"။
ကျော်မောင်တို့လင်မယားဆုံးတော့သူအိမ်ကိုပိတ်ပစ်ခဲ့ကြပါတယ် ညဘက်ရောက်တိုင်းလဲကျော်မောင်တိူ့လင်မယားက အိမ်ပေါ်မှာငုတ်တုပ်ထိုင်နေကြတာကို တွေ့တဲ့သူကတွေ့ကြပါတယ်။ကျော်မောင်တိုဘာကြောင့်သေတယ်ဆိုတာကိုတော့အခုထိမသိရပါဘူး အသစ်ရောက်လာတဲ့မိသားစုတွေကတော့တခြာရွာကနေပြောင်လာပီတော့ ကျော်မောင်တိူ့အိမ်ကိုရွာသူကြီးစီကနေဝယ်လိုက်ကြပါတယ် နောက်တစ်ခုကတော့ သူတို့မိသားစုကနာနာဘာဝတွေကိုအယုံအကြည်မရှိကြတာပါပဲ အိမ်ဝယ်ဖို့လာထည်းက မဝယ်ဖို့သတိပေးကြပေမယ် အယုံအကြည်မရှိဘူး သရဲဆိုတာတကယ်မရှိဘူး ဆိုပြီ ဇွတ်ကိုဝယ်သွားကြပါတယ်။အခုဆို အိမ်တောင်ပြောင်လာနေကြပါပီ ရွာသားတွေကတော့ ဘယ်တော့ထွက်ပြေးမလဲဆိုပီး စိတ်ဝင်စားနေကြပါတယ်။ဒိလိုနဲ့၃ရက်မြောက်နေ့မှာတော့ "အမလေး နွားဂျိုကြီးကအရှည်ကြီပဲ" ညသန်းခေါင်ယံထအော်လိုက်တဲ့အသံကြောင့်လူတွေရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်ကုန်ကြပါတယ် "ဒါအသစ်ပြောင်းလာတဲ့အိမ်ကလူတွေအော်တာ လာလာ သွားကြည့်ကြရအောင် ဘာဖြစ်လဲမသိဘူး" အိမ်ရှေ့ကိုရောက်တော့ "နွားနီကြီးကျုပ်ကိုလိုက်ဝှေ့နေတယ် ကယ်ကြပါအုံးဗျ ဟိုအမှောင်ကနေကျုပ့ကိုကြည့်နေတာ မျက်လုံးတွေကနီရဲနေတာပဲ ကျုပ်ကိုလိုက်ဝှေ့နေတယ်" "ဘယ်မှာလဲဟ ဘာမှမရှိပါဘူးစိတ်ထင်နေလို့ဖြစ်မှာပါ" "ဟိုမှာ ဟိုမှာ ဟိုအိမ်အနောက် ထနောင်းပင်အောက်မှာ ကျုပ်က်ုကြညံနေတာ နှာမှုတ်ပီကျုပ်ကိုဝှေ့မလို့လုပ်နေတာ သူဘေးမှာလဲ ဗိုက်ပွငံနေတဲ့လူနှစ်ယောက်ရှိသေးတယ်" "စိတ်အေးအေးထားစမ်းပါ မင်းမိန်းမနဲ့ကလေးကောသူတို့ဘယ်မှာလဲ" "ဦးလေးစိန် သူမိန်းမနဲ့ကလေးကိုကျန်မအိမ်ခေါ်ထားတယ်"ဆိုပီးတော့အဖွားယဥ် ကပြောပါတယ်။"အေးဒါဆိုလဲခေါ်ထားလိုက် မင်းတိုဘာတွေဖြစ်လဲ ငါကိုပြောပြစမ်း" "ဒီလိုပါ ညဘက်ဆိုရင်တော့နွားခြူသံတွေကိုကြာရတယ် ပီရင့တော့ဘမိန်းမနဲ့ယောကျာ်စကားပြောသံတွေကိုကြားရတယ် နွားနှာမှုတ်သံတွေကိုလဲကြားရတယ် ပထမနေ့က အိပ်နေရင် ငါတိုအိမ်မှာနေရင် ငါတိုအဆိုးမဆိုနဲ့ ဆိုပီလာပြောတယ် အစကစိတ်ဆွဲတယ်ထင်နေတာ နောက်တော့အိမ်ပေါ်တတ်လာတဲ့ခြေသံတွေကိုကြာပီတအိမ်လုံးနေရာအနှုံကိုလျောက်သွားနေတာ ဒီညမှာလဲအိပ်နေရင်နဲ့ အိမ်အောက်က နာမည်ခေါ်သံကြားလို့ဆင်းကြည့်ဘယ်သူမှမရှိဘူး အဲ့အချိမ်မှာပဲ အိမ်အနောက်ဖက်ကနေနွားအနီကြီးတစ်ကောင်ပြေးလာတာ ကျန်တော်လှည့်အပြေးမှာခြေချော်ကျလို့ နွားဝှေ့တာကိုမထိလိုက်တာ နွားကလူတစ်ရပ်လောက်ကိုရှိတယ် မျက်လုံးတွေဆိုနီရဲနေတာပဲ ဂျိုကြီးတွေဆိူကားပီတော့ချွန်မြနေတာပဲ ထိလိုကတော့ဗိုက်အပွင့်ပဲ" "အေးလေမင်တို့က ရွာကလူတွေပြောယုံမှမယုံတာ ဒီအိမ်မှာ အနှောက်တစ်ခုခုရှိနေပုံရတယ် ဒီညတော့ရွာထဲကတစ်အိမ်အိမ်မှာလိုက်အိပ်လိုက်ပေါ့ မနက်ကြမှ စီစဥ်ကြတာပေါ့"။ နောက်တစ်နေ့မှာတော့အထုပ်အပိုတွေပြင်ပီ မနေရဲ့လို့ဆိုပီ ပြောင်းပြေးသွားပါတော့တယ် လူမနေတဲ့နောက်မှာတော့ တစ်နေ့တခြားပိုပိုဆိုးလာပါတယ် ညဘာက်တွေဆိုရင်တော့ ဗိုက်ထဲကနေအူတန်းလန်းကျပီလမ်းလျောက်နေတဲ့ကိုကျော်မောင်တို့လင်မယာကိုတွေ့ရပီတော့ အိမ်ပတ်ပတ်လည်မှာလျောက်သွားနေတဲ့နွားနီကြီးကိုလဲတွေ့ရတတ်ပါတယ်။ပရိတ်ရွတ်အမျှဝေပေးလဲပျောက်မသွားပါဘူး ပရောဂဆရာတွေပြပေမယ့် လာကြည့်တဲ့ဆရာတိုင်ပြန်ပြေးကြရတယ် နွာလိုက်လို့ပြေးရတာနဲ့ကျော်မောင်တို့လင်မယာကြောင့်ပြေးရတာနဲ့ နောက်ဆုံးအားလုံးလက်လျော့ပီတော့အိမ်ဝန်းပတ်ပတ်လည်ကိုခြံခပ်ပီတော့မဝင်ရဆိုတဲ့ ဆိုင်ဘုတ်ချိတ်ထားလိုက်ရပါတော့တယ်။ကလေးကအစလူကြီးအဆုံးညဘက်တွေဆိူအိမ်နာမကပ်ရဲကြတော့ပါဘူး
Comments
Post a Comment