မဖဲဝါစီးတဲ့ကျား အပိုင်း(၇) ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
"ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း"
ဟော အသံကြီးက ကျုပ်တို့ဘက်ကို
ရွေ့လာပြီဗျို့။ ကျားနက်ရှင် ငရွှေသင်
ကတော့ သင်္ချိုင်းဇရပ်ပေါ်က ဆင်းလာ
ပြီဗျို့။ အောင်မာ ဒီလူ လွတ်အိတ်ကို
စလွယ်သိုင်း လွယ်လို့ဗျ။ ဒီကနေ အပြီး
သွားတော့မယ်ပုံပဲ။ ရွာထဲက မအောင်
ဖြူကလည်း အခုလောက်ဆိုရင် အော်
ဟစ်နေရောပေါ့ဗျာ။
ကျုပ်က ဒီကိုမလာခင်ကတည်းက
မှာခဲ့ပြီးသားဗျ။ မအောင်ဖြူ အိမ်ကို
ရွာထဲက အားကောင်းမောင်းသန်
မိန်းမတွေရော၊ ယောင်္ကျားတွေပါ
ခေါ်ထားပြီး မအောင်ဖြူကို မလွတ်
တမ်း ချုပ်ထားကြဖို့ပေါ့ဗျာ။
"ဝူး၊ ဝူး၊ ဝူး၊ ဝူး၊ အီ၊ အီ၊ အီ"
ဟာ ခွေးအူသံကြီးဗျို့။ ဒါ မဖဲဝါရဲ့ခွေး
ကြီး အူတဲ့အသံဗျ။ မဖဲဝါလည်း လာနေ
ပြီပဲ။
"ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း"
ခွေးအူသံ ကြားလိုက်တော့ ကျားနက်
ကြီးက ပိုပြီးဟိန်းရောဗျို့။ ဟော ကျား
နက်ကြီး သင်္ချိုင်းထဲကို ရောက်လာပြီဗျို့။
ငရွှေသင်က ကျားနက်ကြီးရဲ့ ခေါင်းကို
ပွတ်သပ်ပြီး တစ်ခုခုပြောနေတဲ့ပုံပဲဗျ။
"ဝူး၊ ဝူး၊ ဝူး၊ ဝူး၊ အီ၊ အီ၊ အီ"
ဟာ မဖဲဝါကြီး ဂူတွေပေါ်က ရွေ့လာ
ပြီဗျို့။ အရပ်ကြီးဆယ်ပေလောက်နဲ့
ဆံပင်ဖားလျားကြီးချလို့ဗျာ။ သူ့ရဲ့
ခွေးကြီးက ဂူတွေကြားက ပြေးပြီး
လိုက်လာတယ် ။ ငရွှေသင်ဆိုတဲ့
ကျားနက်ရှင်က နောက်ကို
တစ်ချက်လှည့်ကြည့်တယ်
"အောင်မယ် ရာရာစစ သရဲမက
ဒီကို ဘာလာလုပ်တာတုံးဗျ"
ဟာ ဒီလူ မဖဲဝါကို မြင်ရတာကိုး။
ကျုပ် တော်တော်အံ့သြသွားတယ်။
မဖဲဝါက ဂူပေါ်ကနေ အောက်ကို
ကိုင်းကိုင်းကြီးလုပ်ပြီး သူ့ခွေးကြီးရဲ့
ကျောကို လက်နဲ့သပ်လိုက်တယ်။
သုံးချက်သပ်တာဗျ။
"ဝုန်း၊ ဝုန်း"
ဟာ မဖဲဝါရဲ့ခွေးကြီးက ကျားကြီး
ဖြစ်သွားပါရောလားဗျာ။ ကျားမှ
တကယ့်ဘင်္ဂလားကျားကြီးဗျ။ အ
ဝါနဲ့ အနက်စင်းကြီးဗျို့။ ဆယ့်ငါး
တောင်လောက် ရှိမယ်။ အရပ်ကြီး
ကလည်း နည်းနည်းနောနော မ
ဟုတ်ပါဘူးဗျာ။ မြင်းကြီးတစ်ကောင်
လောက်ကို မြင့်တာဗျ။ မဖဲဝါက
ကျားကြီးရဲ့ ကျောပေါ်ကို လွှား
ကနဲ ခုန်တက်လိုက်တယ်
"ဟဲ့ သရဲမ နင်နဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး၊
အခုချက်ချင်း ထွက်သွား"
"ဟား ဟား ဟား အီး၊ ဟီး၊ ဟီး"
မဖဲဝါရဲ့ ရယ်သံကြီးဗျ၊ ကျားနက်ရှင်
ငရွှေသင်ကလည်း သူ့ရဲ့ကျားနက်
ကြီးပေါ်ကို ခွပြီး စီးလိုက်တယ်။
"ကဲ လာခဲ့စမ်း၊ သရဲမ၊ ဒီညတော့
နင် တစ်ခါထပ်ပြီး မသာပေါ်မယ့်
ညပဲဟေ့"
"ဟီး ဟီး ဟီး"
"ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း"
မဖဲဝါရဲ့ ကျားကြီးဟိန်းလိုက်တဲ့ အသံ
ဗျို့။ဟာ ကျားနက်ကြီးက အဲဒီအသံကြား
တော့ နောက်ကို ခြေနှစ်လှမ်းသွားတယ်
ဗျို့။
"တယ် ငါလုပ်လိုက်ရ သေတော့မယ်၊
အဲဒါ ကျားမဟုတ်ဘူးဟဲ့၊ ခွေး၊ ခွေး၊
ခွေးကို ကြောက်ရတယ်လို့ ကဲ အခု
ချက်ချင်း ဒီခွေးစုတ်၊ ခွေးဝဲစားကို
ပြေးကိုက်လိုက်စမ်း"
ဟာ ပြေးတယ်ဗျို့၊ ပြေးတယ်။ ငရွှေသင်
ရဲ့ ကျားနက်က ပြေးပြီးတော့ မဖဲဝါ
စီးထားတဲ့ ကျားကြီးကို ခုန်အုပ်မလို
ဟန်ပြင်လိုက်တယ်ဗျို့။
"ဝုန်း၊ ဝုန်း "
မဖဲဝါ စီးထားတဲ့ ကျားကြီးက ဝုန်းကနဲ
နှစ်ချက်ဆင့်ဟိန်းပြီး ကျားနက်ကို သူ
ရဲ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ လှမ်းပြီးပုတ်လိုက်တယ်
"ဘုန်း"
ဟာ ကျားနက်ကြီး ဘုန်းကနဲ လဲကျ
သွားတာဗျို့။ ငရွှေသင်လည်း သင်္ချိုင်း
မြေပေါ်ကို လွင့်ကျသွားရောဗျို့။
"တောက် ငါ လုပ်လိုက်ရ သေတော့မယ်
ဟဲ့ကောင် အခု ထစမ်း"
ကျားနက်ကြီးကလည်း လူးလဲပြီး
ထသဗျ။ ငရွှေသင်ကလည်း ကျား
နက်ကြီးကို ခွစီးပြန်ရောဗျ။
"ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း"
အောင်မာ သူ့ကျားနက်ကလည်း အာဂ
ပဲဗျ။ ဝုန်းကနဲ၊ ဝုန်းကနဲ ဟိန်းလိုက်ပြီး
တော့ မဖဲဝါရဲ့ ကျားကြီးကို တစ်ရှိန်ထိုး
ပြေးဝင်တာဗျို့။
"ဝုန်း"
မဖဲဝါစီးတဲ့ ကျားကြီးက 'ဝုန်း'ဆို တစ်
ချက်ဟိန်းပြီး ကျားနက်ရှင် ငရွှေသင်
ကို ခုန်အုပ်ပြီး ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ကိုက်လိုက်
ရောဗျို့။
"ဝေါင်း၊ ဝေါင်း၊ ဝေါင်း"
မဖဲဝါကျားကြီးရဲ့ မာန်ဖီသံက တကယ့်
ကို ကြောက်စရာကြီးပါဗျာ။ ခါပြီဗျို့။ဆွဲ
ခါနေပြီ။ ဧရာမ ကျားပါးစပ်ကြီးထဲမှာ
ငရွှေသင် ဆန့်ငင် ဖြစ်နေရောဗျာ။
ကျားကြီးက ငရွှေသင်ကို ဆွဲခါနေတာ
ဗျ။ ကြောင်တွေများ ကြွက်ခုတ်တဲ့အခါ
ကြွက်ကို ပါးစပ်ထဲမှာကိုက်ပြီး ခါနေ
သလိုပေါ့ဗျာ။
"ဟီး ဟီး၊ ဟီး၊ ဟီး၊ ဟား ဟား ဟား"
မဖဲဝါရဲ့ ရယ်သံကြီးက သင်္ချိုင်းတစ်ခု
လုံးကို လွှမ်းသွားတာဗျ။ ငရွှေသင်ရဲ့
ကျားနက်ကြီးကတော့ လှုပ်လည်း
မလှုပ်တော့ဘူးဗျို့။ ငြိမ်ပြီး အရုပ်ကြီး
တစ်ရုပ်လိုကို ဖြစ်နေတာဗျ။
"အား"
ငရွှေသင် အော်လိုက်တဲ့ ဝမ်းခေါင်းသံ
ကြီးဗျ။ မချိမဆံအော်လိုက်တဲ့ ငရွှေသင်
ရဲ့ အသံကြီးအဆုံးမှာ ကျားနက်ကြီး
ပျောက်သွားတယ်။ ငရွှေသင်လည်း
ငြိမ်သွားတော့တာပေါ့ဗျာ။
သွားပြီလေ။ ကျားမှော်အောင်ထားတဲ့
ကျားနက်ရှင်ကြီး ငရွှေသင်။ အသက်ရာ
ကျော်ရှိတဲ့ မှော်ကဝေကြီးတော့ ဘဝနိဂုံး
ချုပ်သွားပြီပေါ့ဗျာ။ မဖဲဝါရဲ့ ကျားကြီးက
ပါးစပ်ထဲမှာကိုက်ပြီး ခါနေတဲ့ ငရွှေသင်
ကို မြေကြီးပေါ်မှာ ချထားလိုက်တယ်။
ပြီးတော့ ဂူတွေပေါ်ကို ကျော်ပြီး လွှား
ကနဲ လွှားကနဲ ခုန်ပြီး သင်္ချိုင်းထဲက
ပြေးထွက်သွားတယ်။ မဖဲဝါကတော့
ကျားကြီးရဲ့ ကျောပေါ်မှာ စီးလျက်
သားကြီးနဲ့ ပါသွားလေရဲ့ဗျာ
"ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး"
ကျုပ်နဲ့ ကိုအောင်ဘကျော်လည်း
စောစောကကျားနက်ကြီး ပျောက်သွား
တဲ့နေရာကိုအပြေးအလွှားသွားပြီး ဓါတ်
မီးနဲ့ ထိုးကြည့်လိုက်တယ်
"ဟာ ဒီမှာဗျို့၊ ကျားနက်ရုပ်ကလေး"
ဟော အသံကြီးက ကျုပ်တို့ဘက်ကို
ရွေ့လာပြီဗျို့။ ကျားနက်ရှင် ငရွှေသင်
ကတော့ သင်္ချိုင်းဇရပ်ပေါ်က ဆင်းလာ
ပြီဗျို့။ အောင်မာ ဒီလူ လွတ်အိတ်ကို
စလွယ်သိုင်း လွယ်လို့ဗျ။ ဒီကနေ အပြီး
သွားတော့မယ်ပုံပဲ။ ရွာထဲက မအောင်
ဖြူကလည်း အခုလောက်ဆိုရင် အော်
ဟစ်နေရောပေါ့ဗျာ။
ကျုပ်က ဒီကိုမလာခင်ကတည်းက
မှာခဲ့ပြီးသားဗျ။ မအောင်ဖြူ အိမ်ကို
ရွာထဲက အားကောင်းမောင်းသန်
မိန်းမတွေရော၊ ယောင်္ကျားတွေပါ
ခေါ်ထားပြီး မအောင်ဖြူကို မလွတ်
တမ်း ချုပ်ထားကြဖို့ပေါ့ဗျာ။
"ဝူး၊ ဝူး၊ ဝူး၊ ဝူး၊ အီ၊ အီ၊ အီ"
ဟာ ခွေးအူသံကြီးဗျို့။ ဒါ မဖဲဝါရဲ့ခွေး
ကြီး အူတဲ့အသံဗျ။ မဖဲဝါလည်း လာနေ
ပြီပဲ။
"ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း"
ခွေးအူသံ ကြားလိုက်တော့ ကျားနက်
ကြီးက ပိုပြီးဟိန်းရောဗျို့။ ဟော ကျား
နက်ကြီး သင်္ချိုင်းထဲကို ရောက်လာပြီဗျို့။
ငရွှေသင်က ကျားနက်ကြီးရဲ့ ခေါင်းကို
ပွတ်သပ်ပြီး တစ်ခုခုပြောနေတဲ့ပုံပဲဗျ။
"ဝူး၊ ဝူး၊ ဝူး၊ ဝူး၊ အီ၊ အီ၊ အီ"
ဟာ မဖဲဝါကြီး ဂူတွေပေါ်က ရွေ့လာ
ပြီဗျို့။ အရပ်ကြီးဆယ်ပေလောက်နဲ့
ဆံပင်ဖားလျားကြီးချလို့ဗျာ။ သူ့ရဲ့
ခွေးကြီးက ဂူတွေကြားက ပြေးပြီး
လိုက်လာတယ် ။ ငရွှေသင်ဆိုတဲ့
ကျားနက်ရှင်က နောက်ကို
တစ်ချက်လှည့်ကြည့်တယ်
"အောင်မယ် ရာရာစစ သရဲမက
ဒီကို ဘာလာလုပ်တာတုံးဗျ"
ဟာ ဒီလူ မဖဲဝါကို မြင်ရတာကိုး။
ကျုပ် တော်တော်အံ့သြသွားတယ်။
မဖဲဝါက ဂူပေါ်ကနေ အောက်ကို
ကိုင်းကိုင်းကြီးလုပ်ပြီး သူ့ခွေးကြီးရဲ့
ကျောကို လက်နဲ့သပ်လိုက်တယ်။
သုံးချက်သပ်တာဗျ။
"ဝုန်း၊ ဝုန်း"
ဟာ မဖဲဝါရဲ့ခွေးကြီးက ကျားကြီး
ဖြစ်သွားပါရောလားဗျာ။ ကျားမှ
တကယ့်ဘင်္ဂလားကျားကြီးဗျ။ အ
ဝါနဲ့ အနက်စင်းကြီးဗျို့။ ဆယ့်ငါး
တောင်လောက် ရှိမယ်။ အရပ်ကြီး
ကလည်း နည်းနည်းနောနော မ
ဟုတ်ပါဘူးဗျာ။ မြင်းကြီးတစ်ကောင်
လောက်ကို မြင့်တာဗျ။ မဖဲဝါက
ကျားကြီးရဲ့ ကျောပေါ်ကို လွှား
ကနဲ ခုန်တက်လိုက်တယ်
"ဟဲ့ သရဲမ နင်နဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး၊
အခုချက်ချင်း ထွက်သွား"
"ဟား ဟား ဟား အီး၊ ဟီး၊ ဟီး"
မဖဲဝါရဲ့ ရယ်သံကြီးဗျ၊ ကျားနက်ရှင်
ငရွှေသင်ကလည်း သူ့ရဲ့ကျားနက်
ကြီးပေါ်ကို ခွပြီး စီးလိုက်တယ်။
"ကဲ လာခဲ့စမ်း၊ သရဲမ၊ ဒီညတော့
နင် တစ်ခါထပ်ပြီး မသာပေါ်မယ့်
ညပဲဟေ့"
"ဟီး ဟီး ဟီး"
"ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း"
မဖဲဝါရဲ့ ကျားကြီးဟိန်းလိုက်တဲ့ အသံ
ဗျို့။ဟာ ကျားနက်ကြီးက အဲဒီအသံကြား
တော့ နောက်ကို ခြေနှစ်လှမ်းသွားတယ်
ဗျို့။
"တယ် ငါလုပ်လိုက်ရ သေတော့မယ်၊
အဲဒါ ကျားမဟုတ်ဘူးဟဲ့၊ ခွေး၊ ခွေး၊
ခွေးကို ကြောက်ရတယ်လို့ ကဲ အခု
ချက်ချင်း ဒီခွေးစုတ်၊ ခွေးဝဲစားကို
ပြေးကိုက်လိုက်စမ်း"
ဟာ ပြေးတယ်ဗျို့၊ ပြေးတယ်။ ငရွှေသင်
ရဲ့ ကျားနက်က ပြေးပြီးတော့ မဖဲဝါ
စီးထားတဲ့ ကျားကြီးကို ခုန်အုပ်မလို
ဟန်ပြင်လိုက်တယ်ဗျို့။
"ဝုန်း၊ ဝုန်း "
မဖဲဝါ စီးထားတဲ့ ကျားကြီးက ဝုန်းကနဲ
နှစ်ချက်ဆင့်ဟိန်းပြီး ကျားနက်ကို သူ
ရဲ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ လှမ်းပြီးပုတ်လိုက်တယ်
"ဘုန်း"
ဟာ ကျားနက်ကြီး ဘုန်းကနဲ လဲကျ
သွားတာဗျို့။ ငရွှေသင်လည်း သင်္ချိုင်း
မြေပေါ်ကို လွင့်ကျသွားရောဗျို့။
"တောက် ငါ လုပ်လိုက်ရ သေတော့မယ်
ဟဲ့ကောင် အခု ထစမ်း"
ကျားနက်ကြီးကလည်း လူးလဲပြီး
ထသဗျ။ ငရွှေသင်ကလည်း ကျား
နက်ကြီးကို ခွစီးပြန်ရောဗျ။
"ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်း"
အောင်မာ သူ့ကျားနက်ကလည်း အာဂ
ပဲဗျ။ ဝုန်းကနဲ၊ ဝုန်းကနဲ ဟိန်းလိုက်ပြီး
တော့ မဖဲဝါရဲ့ ကျားကြီးကို တစ်ရှိန်ထိုး
ပြေးဝင်တာဗျို့။
"ဝုန်း"
မဖဲဝါစီးတဲ့ ကျားကြီးက 'ဝုန်း'ဆို တစ်
ချက်ဟိန်းပြီး ကျားနက်ရှင် ငရွှေသင်
ကို ခုန်အုပ်ပြီး ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ကိုက်လိုက်
ရောဗျို့။
"ဝေါင်း၊ ဝေါင်း၊ ဝေါင်း"
မဖဲဝါကျားကြီးရဲ့ မာန်ဖီသံက တကယ့်
ကို ကြောက်စရာကြီးပါဗျာ။ ခါပြီဗျို့။ဆွဲ
ခါနေပြီ။ ဧရာမ ကျားပါးစပ်ကြီးထဲမှာ
ငရွှေသင် ဆန့်ငင် ဖြစ်နေရောဗျာ။
ကျားကြီးက ငရွှေသင်ကို ဆွဲခါနေတာ
ဗျ။ ကြောင်တွေများ ကြွက်ခုတ်တဲ့အခါ
ကြွက်ကို ပါးစပ်ထဲမှာကိုက်ပြီး ခါနေ
သလိုပေါ့ဗျာ။
"ဟီး ဟီး၊ ဟီး၊ ဟီး၊ ဟား ဟား ဟား"
မဖဲဝါရဲ့ ရယ်သံကြီးက သင်္ချိုင်းတစ်ခု
လုံးကို လွှမ်းသွားတာဗျ။ ငရွှေသင်ရဲ့
ကျားနက်ကြီးကတော့ လှုပ်လည်း
မလှုပ်တော့ဘူးဗျို့။ ငြိမ်ပြီး အရုပ်ကြီး
တစ်ရုပ်လိုကို ဖြစ်နေတာဗျ။
"အား"
ငရွှေသင် အော်လိုက်တဲ့ ဝမ်းခေါင်းသံ
ကြီးဗျ။ မချိမဆံအော်လိုက်တဲ့ ငရွှေသင်
ရဲ့ အသံကြီးအဆုံးမှာ ကျားနက်ကြီး
ပျောက်သွားတယ်။ ငရွှေသင်လည်း
ငြိမ်သွားတော့တာပေါ့ဗျာ။
သွားပြီလေ။ ကျားမှော်အောင်ထားတဲ့
ကျားနက်ရှင်ကြီး ငရွှေသင်။ အသက်ရာ
ကျော်ရှိတဲ့ မှော်ကဝေကြီးတော့ ဘဝနိဂုံး
ချုပ်သွားပြီပေါ့ဗျာ။ မဖဲဝါရဲ့ ကျားကြီးက
ပါးစပ်ထဲမှာကိုက်ပြီး ခါနေတဲ့ ငရွှေသင်
ကို မြေကြီးပေါ်မှာ ချထားလိုက်တယ်။
ပြီးတော့ ဂူတွေပေါ်ကို ကျော်ပြီး လွှား
ကနဲ လွှားကနဲ ခုန်ပြီး သင်္ချိုင်းထဲက
ပြေးထွက်သွားတယ်။ မဖဲဝါကတော့
ကျားကြီးရဲ့ ကျောပေါ်မှာ စီးလျက်
သားကြီးနဲ့ ပါသွားလေရဲ့ဗျာ
"ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး"
ကျုပ်နဲ့ ကိုအောင်ဘကျော်လည်း
စောစောကကျားနက်ကြီး ပျောက်သွား
တဲ့နေရာကိုအပြေးအလွှားသွားပြီး ဓါတ်
မီးနဲ့ ထိုးကြည့်လိုက်တယ်
"ဟာ ဒီမှာဗျို့၊ ကျားနက်ရုပ်ကလေး"
ကျုပ်က မြက်ပင်တွေကြားက ကျားနက်
ရုပ်ကလေးကို ကောက်ယူလိုက်တယ်။
ရွှံ့နဲ့လုပ်ပြီး ဆေးသုတ်ထားတဲ့ နာနာရုပ်
ကျားကလေးဗျ။ ဒါကို နတ်စင်မှာထားပြီး
ရွာကို ကျားနက်နဲ့ တိုက်တာပေါ့ဗျာ။
အခုတော့ ကျားနက်ရှင် ငရွှေသင်
သွားပြီပေါ့။ မဖဲဝါ ပြောသလိုဆိုရင်
တော့ မဟာအဝီစိငရဲအထိ ရောက်
သွားမှာပေါ့။ ကျုပ်က ကျားနက်ရုပ်
ကလေးကို သစ်ရွက်တစ်ရွက်ခူးပြီး
ထုတ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့ ရွာထဲ
ရောက်တော့ ရွာသားတွေလည်း
အကျိုးအကြောင်းအားလုံး သိသွား
ပြီး ပျော်သွားကြတာပေါ့ဗျာ။
မအောင်ဖြူလည်း ငြိမ်သွားပြီတဲ့ဗျို့။
ညတွင်းချင်းပဲ သင်္ချိုင်းထဲမှာ သေနေတဲ့
ကျားနက်ရှင် ငရွှေသင်ကို မြှုပ်လိုက်ကြ
တယ်ဗျ။ ကျုပ်ကိုတော့ နောက်တစ်နေ့
မှာ ကိုအောင်ဘကျော်က လှည်းနဲ့ ရွာ
အထိ လိုက်ပို့တယ်။
ပြီးပါပြီ
ရုပ်ကလေးကို ကောက်ယူလိုက်တယ်။
ရွှံ့နဲ့လုပ်ပြီး ဆေးသုတ်ထားတဲ့ နာနာရုပ်
ကျားကလေးဗျ။ ဒါကို နတ်စင်မှာထားပြီး
ရွာကို ကျားနက်နဲ့ တိုက်တာပေါ့ဗျာ။
အခုတော့ ကျားနက်ရှင် ငရွှေသင်
သွားပြီပေါ့။ မဖဲဝါ ပြောသလိုဆိုရင်
တော့ မဟာအဝီစိငရဲအထိ ရောက်
သွားမှာပေါ့။ ကျုပ်က ကျားနက်ရုပ်
ကလေးကို သစ်ရွက်တစ်ရွက်ခူးပြီး
ထုတ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့ ရွာထဲ
ရောက်တော့ ရွာသားတွေလည်း
အကျိုးအကြောင်းအားလုံး သိသွား
ပြီး ပျော်သွားကြတာပေါ့ဗျာ။
မအောင်ဖြူလည်း ငြိမ်သွားပြီတဲ့ဗျို့။
ညတွင်းချင်းပဲ သင်္ချိုင်းထဲမှာ သေနေတဲ့
ကျားနက်ရှင် ငရွှေသင်ကို မြှုပ်လိုက်ကြ
တယ်ဗျ။ ကျုပ်ကိုတော့ နောက်တစ်နေ့
မှာ ကိုအောင်ဘကျော်က လှည်းနဲ့ ရွာ
အထိ လိုက်ပို့တယ်။
ပြီးပါပြီ
မူရင်းရေးသားသူအား လေးစားစွာ credit ပေးပါသည်။
Comments
Post a Comment